Alır başımı giderim bir gün,
Dolu dizgin kahkahalarımla.
Ufak bir tebessüm bırakırım ardımda.
Küçük bir de gözyaşı...
İmzası olur tüm benliğimin.
Uzun bir yolculuk için hazırlanır,
Dönüp bakmam ardımda bıraktıklarıma...
Vazgeçerim mutluluklarımdan.
Ve mutsuzluklarımdan...
Yeniden başlarım yaşamın,
Tüm o yoğunluğuna,
Yorgunluğuna.
Yeniden doğmak gibi olmaz belki ama
Hiç yaşamamış olmaktan kaçarım.
Sessiz ve gizli çabamla...
Gökyüzüne bakar, derin bir ah çekerim kaçtıklarıma.
Belki pişman olur dönerim bir gün,
Tüm yalnızlığımla.
Kucaklamaz kimse
Sarılmazlar bana.
Belki de suçlanırım gittim diye.
Anlaşılmam...
Anlatılmam...
Bırakılırım bir gece yarısı ıssız köşe başında.
Karanlığa bürünüp kaybolurum ihtişamımla.
Unutulur, terk edilir, yok olurum zamanla...
Dolu dizgin kahkahalarım kalır ardımda,
Gülerken kısılan gözlerim,
Kaldırımlardaki ayak izlerim ,
Varoluşsal sancılarım,
İsyanlarım,
Sohbetlerim,
Bir de suskunluğum...
Alır başımı giderim bir gün.
Ve kimse anlamaz gitmiş olduğumu...
Yorumlar
Yorum Gönder