Ah bu insanlar azizim,
Hepsi ayrı birer telaş içindeler
Hiç ölmeyeceklermiş gibi koşuşturuyorlar
Hiç sevmemiş gibi bakmıyorlar gökyüzüne
Hiç sevilmemiş gibi es geçiyorlar denizin yosun kokusunu
Ah bu insanlar azizim,
Hepsi ayrı birer film aktörü gibi
İlmek ilmek kaçıyorlar mutlu olmaktan
Sanki mutluluk denen şey eli bombalı bir tetikçi onlar için
Üzülmemek için koşar adım yürüyorlar sıradanlık yolunu
Ah bu insanlar azizim
Nasıl da bilmiyorlar bu hayatı ancak severek yenebileceklerini
Nasıl da habersizler her şeyi yenen güçlerin sevgiye boyun eğeceğini
Nasıl da korkuyorlar gelecek günlerden
Ah bu insanlar azizim,
İnce bir ip üzerinde yürürmüşcesine bağlılar yaşama
Koptu kopacak
Koparsa hiçbir şey olmayacak sakinliğiyle
Kopmazsa her şey yıkılacakmış gibi öfkeli
Öyle alışıklar mevcut düzene
Dedim ya,
Bu insanlar azizim, ah bu insanlar...
Yorumlar
Yorum Gönder