HAYATIMIZI NE KADAR YAŞIYORUZ?

Sizce yaşadığımız hayatın ne kadarı bize ait? Ya da daha basit sorayım. Hayatımızı ne kadar yaşayabiliyoruz kendi isteklerimize göre? İstediğimiz yerde istediğimiz zaman bulunabiliyor muyuz ya da istediğimiz saatte dışarıya çıkabiliyor ve özgürce eğlenebiliyor muyuz? İstediğimiz olanaklara sahip miyiz? 

Biraz düşününce bir şüpheye düşüyor insan. Gerçekten de kendi isteklerimi mi yapıyorum yoksa istediğimi zannettiğim şeyleri mi? Mesela İstediğin bölümü mü okuyorsun? İstediğin şehirde, istediğin şekilde mi yaşıyorsun? 

Hangisini yapıyorsun? 

Kendi hayatını mı yaşıyorsun yoksa yaşamayı seçtiğini sandığın hayatı mı?

İnsanların bir kere yaşama hakkı vardır. Yani bir anlığına varızdır. İster yirmi yaşında olalım ister elli ya da seksen. Tek bir anımız vardır. Ve o an, tam olarak da şu andır. Yaşamaya değer bir şekilde değerlendiriyor muyuz bu hayatı? 

Hayallerimizi, ideallerimizi, isteklerimizi hep gelecek üzerine kurarız. Bir yere gitmek istediğimizde gelecek zamanda bir güne erteleriz, hayallerimizi gerçekleştirmeye başlamak için mutlaka hep bahanelerimiz vardır. Her bir şey istediğimizde ya da hayalini kurduğumuz konuda bize engel olan durumlar vardır. Sosyal çevremiz, ailemiz, kültürümüz, değerlerimiz, ekonomik durumumuz, sorumluluklarımız... Sayılabilecek o kadar çok şey var ki engel olan. Ya da engel olduğunu düşündüğümüz

Peki onlar gerçekten bir hayalimizi, isteğimizi gerçekleştirmemizde bize engeller mi yoksa cesaretsizliğimize uydurduğumuz kılıflar mı? Bir insan istedikten sonra her şeyi yapamaz mı? Bence yapar. İstedikten sonra her şey yapılır. Bize bizim dışımızda kim engel olabilir ki? 

Hemen şu an ölsek. Kaçımız istediğimiz hayatı yaşayabildim diyebilir? Kaçımız ben bunu çok istedim ve bunu yaptım diyebilir? Evet istediğimiz her şey olmayabilir. Hayatta herkesin her istediği olsaydı hayal kurmanın ne anlamı kalırdı ki değil mi? 

Önemli olan çabalamak. İstediklerimize ulaşabilmek için çabalamamız bile yeterli. En azından uğraştık diyebiliriz değil mi? 

-yorumlarınız çok kıymetli lütfen okurken zihninizden geçenleri paylaşın-